ακτηρίδα

ακτηρίδα: η (Α ἀκτηρίς, -ίδος)

(νέοελλ.) η πίσω άκρη (ουρά) τού σταθμίου* τού κιλλίβαντα*, που αποτελεί μαζί με τους δύο τροχούς το τρίτο στήριγμα τού πυροβόλου, καθώς και το σημείο σύνδεσης με το ρυμουλκό

αρχ.

1. ραβδί, μπαστούνι, μαγκούρα

2. ξύλινο εξάρτημα άρματος ή αμαξάς ως υποστήριγμα, όταν αυτή είναι άζευκτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος, αβέβαιης ετυμολ. Η σημασία τής λ. («ραβδί, κοντάρι, που στηρίζει το τιμόνι ενός οχήματος») οδηγεί στην υπόθεση ότι πρόκειται για σύνθετη λ. με β' συνθ. το ρ. ἐρείδω «στηρίζω». Το α' συνθετικό, που πρέπει να σημαίνει, «ευθύς, ίσιος», είναι πιθ. να προέρχεται από το ρ. ἀκταίνω*. Ο νεώτερος τεχνικός όρος ἀκτηρὶς αποτελεί απόδοση στα Ελληνικά τού γαλλ. crosse].

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

ἀκτηρίδα — ἀκτηρίς staff fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακρακτηρίδα — η το άκρο τής ακτηρίδας που έχει ο κιλλίβαντας τών πυροβόλων. [ΕΤΥΜΟΛ. < ακρο (Ι) + ακτηρίδα] … Dictionary of Greek
ηνίο — το (AM ἡνίον, Α δωρ. τ. ἁνίον) συν. στον πληθ. τα ηνία επιμήκεις δερμάτινοι ιμάντες που αποτελούν μέρος τού χαλινού και τής παραχαλινίδας τού αλόγου, κν. γκέμια νεοελλ. 1. μτφ. διαχείριση, διακυβέρνηση, χειρισμός («τα ηνία τού κράτους») 2. (στον… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias